Eens in de zoveel feestjes, verjaardagen en andere bijeenkomsten is ‘ie er ineens: de Klik. Bijna wildvreemde mensen met compleet verschillende achtergronden die elkaar aanvullen, ervaringen delen die op elkaar aansluiten, die nieuwe oproepen en zo samen een draad spinnen, dat alle kanten op vliegt en bont geschakeerd is, maar wel verbindt. Het vangt je even, in een web van gezelligheid, zorgeloosheid en plezier. Je kunt ’t niet plannen of afdwingen; het moet vanzelf ontstaan. En vanavond, op een verjaardag bij mijn zus en zwager, wat de Klik er, en wel tussen een ondernemer, een directrice van een school, drie leraren Nederlands, een rijksambtenaar en de dame naast mij, van wie ik naam noch beroep ken, maar met wie ik dikke pret had en die ik een volgende keer zal begroeten als een vriendin. Het was heerlijk: geen zware onderwerpen, maar ook weer geen slap gebabbel… gewoon, de Klik.
