Afgelopen zomer maakte Ben en ik een rondreis door Frankrijk en uiteraard werden daarbij ‘heel toevallig’ bijna uitsluitend bekende wijngebieden bezocht. Tijdens on verblijf in de Loire brachten wij een bezoekje aan Château Montreuil-Bellay in het gelijknamige pittoreske dorpje vlak onder Saumur.
Dit bezoek was juist niet bedoeld om wijnen te proeven of te scoren; we hadden gewoon ‘zin’ in een kasteel, aangezien deze in de Loire érg mooi zijn. Château Montreuil-Bellay was één van de vele aangeprezen kastelen die wij uit de bak met kleurrijke folders in de hotellobby hadden geplukt, zomaar op de gok.
Nou, het was een dubbel succes! Dubbel, omdat het bezoek aan het kasteel prettig was: mooi, koel, rustig, gemoedelijk. En bij het vertrek bleek er tot onze verbazing een proeflokaal te zijn ingericht voor het proberen van de ‘eigen wijn’ van het Château. Daar waren we niet voor gekomen, maar nu we er toch waren… Maar ja, je ziet (en proeft) vaker, dat een Château dat de wijn er een beetje ‘bij doet’, meestal niet zo denderend is. Wat we ter plekke proefde was niet slecht, maar ook niet echt ’top’. Tikje hard, tikje groen en jong, en zelfs als we door de jeugdigheid heen proefden, waren het niet echt wijnen die wij klassificereerden als ‘groot potentieel’. De presentatie (van de dochter van de eigenaar) was echter voorbeeldig, het beperkte babbeltje in half Frans-half Engels erg gezellig en de sfeer relaxed. Daarom kochten wij enkele flessen – o.a. de best wel heel smakelijke mousserende rosé, als cadeau voor onze huis-oppas – alles min of meer ‘uit beleefdheid’. Vorige week hebben we de eerste wijn uit gemengde doos Château Montreuil-Bellay gehaald, en we waren zeer aangenaam verrast. De rode Saumur ’tout court’ was sappig, erg fruitig en gewoon heerlijk soepel. Kennelijk hadden de reis door Frankrijk en het jaartje bewaren in de klimaatkast ‘em nét het juiste zetje gegeven, en was groen en jeugdig verruild door levendig en volwassen.
Daarom was ik best nieuwsgierig naar de ‘grand cuvée’, de “L’Amarante 2007”, eveneens van de appellatie Saumur. Al bij het lossen van de kurk kwam er een prachtig intens en complex boeket op me af. Eenmaal in het glas was het een lust voor de neus en de mond: inderdaad heel complex, vol en gul, prachtige structuur (zuren, tannines) en in één woord: héérlijk!
Dit was bepaald een lesje in bescheidenheid: haal nooit je neus op voor een kleine producent in een niet zo populaire appellatie! Dit is gewoon topkwaliteit en dat ook nog voor een zéér lief prijsje (€ 13,50 per fles).
Zo zie je maar: beleefdheid wordt soms héél aardig beloond!